Wijsheid 9, 13-18: Gebed van Salomo

De tekst

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Welke mens kent de wil van God?
Wie kan die achterhalen?
Want het denken van de stervelingen is vol twijfel
en hun overwegingen onzeker.

Het sterfelijk lichaam is een last voor de ziel,
als een aardse tent belemmert het de geest bij het denken.
Wij vermoeden amper de dingen van de aarde.
Als wij maar met moeite verstaan wat voor de hand ligt,
wie kan dan de dingen van de hemel doorgronden?

Wie kan uw wil kennen,
als U de wijsheid niet hadt gegeven
en uw Heilige Geest niet uit de hemel had gezonden?
Zo alleen vinden zij die de aarde bewonen de rechte paden.

Zo leerden de mensen wat U graag heeft
en werden zij gered door de wijsheid.

Stilstaan bij …

Een last voor de ziel
Deze manier van spreken lijkt sterk op de gedachte van Plato, die het lichaam omschrijft als een gevangenis voor de ziel of van die van Heraclitus die zei: ‘het lichaam is een graf’ (= Soma sema).

Bij de tekst

Het boek Wijsheid

Dit boek werd geschreven rond 50-30 voor Christus in Alexandrië (Egypte). Het is het meest recent geschreven boek van het Oude Testament. Men kent het alleen in de Griekse versie van de Septuagint (een Griekse vertaling van joodse Bijbelteksten)

Omdat dit boek wordt toegeschreven aan koning Salomo, wordt het ook de ‘Wijsheid van Salomo’ genoemd. Deze koning gaat in de Bijbel door als een wijze. Maar het boek werd wellicht geschreven door een pseudepigraaf, iemand die de naam van een bekende persoon gebruikt om onder zijn tekst te zetten (in dit geval: koning Salomo), om zo de tekst een groter gewicht te geven.

Gebed van koning Salomo

Deze lezing is het einde van het gebed van koning Salomo om wijsheid.
Alleen dankzij de wijsheid en de heilige geest die God de mensen schenkt, kunnen ze doorgronden wat God wil en op het rechte spoor komen.