…page…

Algemeen

Kikkers

Er bestaan bijna 7600 verschillende soorten kikkers die over de wereld verspreid leven en wonen op heel diverse plaatsen. Die gewervelde dieren hebben vier poten maar geen staart. Hun lichaam is afgeplat en peervormig. Ze hebben uitpuilende ogen en lange sterk gespierde achterpoten. Ze zijn de enige dieren met een kwaakblaas waarmee ze kunnen kwaken.
Ze zijn koudbloedig, zodat ze naargelang de soort een zomerrust of winterslaap houden om de erg warme of koude jaargetijden te kunnen doorkomen. Ze leven vooral van insecten en andere ongewervelden. Zelf zijn ze een prooi voor vissen, vogels, zoogdieren, reptielen én mensen.
Kikkers en padden worden vaak met elkaar verward. Ook hun namen worden vaak door elkaar gebruikt.

Taal

Kikkerbloed hebben.	Iemand die het niet vlug koud heeft.
Op iets verkikkerd zijn.	Iets heel graag hebben.
Zitten als een kikker op een kluitje.	Geen bewegingsruimte hebben.
Een kikker in de keel hebben.	Hees zijn.
Een koele kikker.	Iemand die zich niet snel druk in iets maakt.
Een driftkikker.	Iemand die erg opvliegend is.

Bijbel

Oude Testament

Een plaag

Exodus 7, 26-29; 8, 1-2
Toen sprak Jahwe tot Mozes: `Ga naar Farao en zeg hem: Zo spreekt Jahwe: Laat mijn volk gaan om Mij te vereren. Als ge weigert hen te laten gaan zal Ik heel uw grondgebied teisteren door kikkers te sturen. De Nijl zal wemelen van kikkers; ze zullen er uit komen en binnendringen in uw paleis, in uw slaapvertrek en in uw bed; in de huizen van uw hovelingen en uw onderdanen, in de ovens en de bakkerstroggen. Ook zullen de kikkers opspringen tegen u, tegen uw onderdanen en uw hovelingen.'
Toen sprak Jahwe tot Mozes: `Zeg aan Aäron: Strek uw staf uit over de rivieren, stromen en moerassen en laat de kikkers over Egypte komen.' Aäron stak zijn hand uit over de wateren van Egypte, en er kwamen kikkers uit, die heel Egypte overstroomden.
Lees meer

De plaag waarbij kikkers heel Egypte bedekten, vindt een natuurlijke verklaring in de jaarlijkse overstromingen van de Nijl, waardoor heel veel kikkers op het land achterbleven.
Sinds de bouw van de Aswandam (1960-1970), die het debiet van de Nijl regelt, komen die overstromingen niet meer voor.

Onderduims geeft het verhaal in de Bijbel over de kikkerplaag van de kikkers kritiek op de godenwereld van de Egyptenaren.
De godin Heket die voorgesteld wordt als een kikker of met een kikkerkop, was een belangrijke beschermster bij de zwangerschap en geboorte en was verantwoordelijk voor de schepping en het herboren worden van alle levende wezens. Hierdoor vereerden Egyptenaren kikkers als vruchtbaarheidssymbolen.

Dat die kikkers een weerzinwekkende plaag werden, zet de godsdienst van de Egyptenaren in een kwaad daglicht.

Psalmen 78 en 105
Deze twee psalmen brengen de tweede plaag van Egypte in herinnering:

Psalm 78, 45
“Gulzige muggen stuurde Hij op hen af,
zoveel kikkers dat zij eraan stierven.”
Lees meer

Psalm 105, 30
“Het land krioelde van kikkers
tot in de koninklijke kamers toe.
Lees meer

Onrein (niet kosjer)

Leviticus 11, 29-31
“Van de kruipende dieren gelden de volgende als onrein: de mol, de muis, de verschillende soorten padden, de egel, de varaan, de hagedis, de slak en de kameleon. Al deze kruipende dieren gelden als onrein. Wie zo’n kadaver aanraakt, is tot de avond onrein.”

Dé reden waarom de kikker (pad) onrein is heeft te maken met zijn huid die zonder schubben is.

Nieuwe Testament

Onrein (niet kosjer)

Apokalyps 16, 13
Toen zag ik uit de muil van de draak en uit de muil van het beest en uit de muil van de valse profeet drie onreine geesten tevoorschijn komen in de gedaante van kikvorsen.

Suggesties

Kleine kinderen

DOEN

Kleuren

Print dit bestand uit.
Je vindt er vier kleine en vier grote kikkers op.

Mogelijkheid 1
De kinderen kleuren de verschillende kikkers. De kikkers worden uitgeknipt en op een groot blad bijeengekleefd om een kikkerplaag weer te geven.

Mogelijkheid 2
Kies een van de kikkers die je inkleurt en op een stevig papier kleeft.
Die kikker vertelt over de plaag in Egypte en wat er de bedoeling van was.
(God wilde zo duidelijk maken dat zijn volk weg moest uit Egypte)

Grote kinderen

VERTELLEN

Vooraf

Het is niet omdat de Bijbel de grote hoeveelheid kikkers als een plaag ervaart, dat kikkers niets te zeggen hebben - zowel positief als negatief.
De volgende verhalen willen dat duidelijk maken:

Een opkikkertje

(C. LETERME, Een parel voor elke dag, Uitgeverij Averbode 2007, p. 71)

Er waren eens twee kikkers
die speelden in de kleine vijver
achter de boerderij.
Plotseling vielen ze in een emmer melk,
die in het water stond om af te koelen.
Ze probeerden er uit te wippen, maar...
Het lukte hen niet
om over de rand van de emmer te springen.

‘Ach,’ zei de ene kikker,
‘waarom zou ik mij nog inspannen?
Ik zal toch verdrinken!
Ik geef het op!’
Hij spartelde niet meer
en verdronk.

‘Hé,’ zei de andere kikker.
‘waarom zou ik het opgeven?
Ik kan mij net zo goed nog wat inspannen,
je kunt nooit weten!’
En hij bleef spartelen,
uren en uren.

Laat in de avond,
voelde hij onder zijn pootjes
kleine brokjes.
Hij kreeg nieuwe moed
en spartelde verder.
Er vormde zich een brok vaste boter.
Hij sprong er op,
keek even rond en wip ...
had zijn vrijheid terug.

De kikker en de os

(C. LETERME, Een parel voor elke dag, Uitgeverij Averbode 2007, p. 257)

Een kikker zag eens een os,
die stevig en wel gebouwd was.
De kikker zelf
was helemaal niet zo groot
en was jaloers op de os.

Daarom begon hij
zich op te blazen
en kwaakte:
‘Kijk, broeder os!
Ben ik al zo groot als jij?
Ben ik al niet veel groter dan daarnet?’
De os zei:
‘Je bent er nog lang niet!’

De kikker
bleef zichzelf verder opblazen
‘Is het nu al beter?’
‘Helemaal niet!’ zei de os.

Toen blies kikker zo hard
dat hij in stukken vloog.

Naar een fabel van J. DE LA FONTAINE

De vijfde kikker

(C. LETERME, 99 verhalen met een knipoog, Uitgeverij Averbode 2014, p. 76-77)

Vijf kikkers wilden een berg beklimmen.
- Zijn jullie gek? vroegen de koeien,
jullie zullen de top nooit bereiken!
Die koeien hebben gelijk, dacht één van de kikkers,
en hij bleef thuis.
De vier andere kikkers vertrokken.
Ze begonnen vol goede moed de grote klim.
Halfweg de berg kwamen ze een familie konijnen tegen.
- Kikkers, wat doen jullie hier?
- Wij beklimmen de berg.
- Maar die is toch veel te hoog voor kikkers.
Eén kikker voelde zich moe en gaf de konijnen gelijk.
De drie andere klommen dapper verder.
Hoog op de berg ontmoetten ze een groep marmotten.
- Kikkers, zijn jullie soms verdwaald?
- Wij willen naar de top van de berg.
- Maar zo'n berg is niets voor kikkers.
Eén van de kikkers gaf hen gelijk
en sprong terug naar het dal.
Twee kikkers zetten de tocht verder.
Boven op de rotsen zagen de steenbokken hen aankomen.
- Kikkers!?!? Maar hier is toch geen vijver!
- Wij willen naar de top van de berg.
- Jullie zijn gek!
Het duurt nog zeker een maand eer je er bent.
Eén kikker gaf het op toen hij dat hoorde.
De andere kikker ging verder.
Wat later bereikte hij de top.

Terug in het dal, stormde iedereen op hem af.
- Hoe kon jij het volhouden tot op de top van de berg?
- Wablief? vroeg de kikker.
- Waarom hield jij het vol? vroegen de journalisten.
- Wablief? Wablief?’
De vijfde kikker was doof!
Hij had niet gehoord
dat iedereen de kikkers had afgeraden
om de berg te beklimmen.

Loslaten

(C. LETERME, Parels van verhalen, Uitgeverij Averbode 2019, p. 11)

De lente was begonnen.
De dieren keken vol verbazing
naar de slang die vreemde kronkels maakte.
‘Wat doe je?’ vroeg de schildpad.
‘Wacht even’, zei de slang, ‘ik ben zo klaar.’
Wat later kwam ze te voorschijn.
Achter de slang lag een lubberig stuk vel.
‘Zo’, zei de slang, ‘dat doet deugd.
Ik heb even mijn vel uitgetrokken.
Het zat wat strak na de winter.’

‘Ik moet daar niet aan denken!’ zei de kikker.
‘Ach’, zei de slang, ‘als je iets loslaat
krijg je er iets nieuws voor terug.’
De schildpad dacht diep na.
‘Ik kan mijn schild niet loslaten’, zei hij.
‘dan ben ik nergens.’
‘Maar ik kan dat wel’, zei de rups,
‘binnenkort zal dat wel weer gaan gebeuren.
Je zult mij dan niet meer kunnen herkennen.’

‘Waar hebben jullie het over?’ vroeg het eekhoorntje,
dat uit een boom naar beneden kwam.
Het zag een verlaat blad naar beneden dwarrelen.
‘Dat blad heeft lang gewacht met loslaten,’ zei het.
‘Begin jij nu ook al over loslaten’, zei de kikker.
‘Wel ik moet straks mijn eitjes loslaten in het water
en zien wat er van komt.’
Intussen gleed de slang langzaam verder weg.
Dat ging zoveel beter
nu ze haar oude vel had losgelaten.

DOEN

Kikkers knutselen

Klik hier om ideeën op te doen.